Wydawać by się mogło, że ubiegłoroczne obchody setnej rocznicy odzyskania niepodległości były kulminacją narodowej dumy. 100 lat po 1918 roku – data, której nie można zapomnieć. A jednak i w 101. rocznicę zawiercianie udowodnili, że tak ważne święto jest okazją do zademonstrowania tego, co łączy i co jest ważniejsze od tego, co na co dzień dzieli. Ważne od 30 już lat, bo 11 Listopada właśnie wówczas Parament Polski ustanowił ten dzień powtórnie Świętem Niepodległości.

Uroczystości rozpoczęły się od parady Jurajskiego Szwadronu Kawalerii im. Króla Jana III Sobieskiego, który przeszedł pod kościół pw. NMP Królowej Polski, gdzie została odprawiona uroczysta msza święta w intencji Ojczyzny. Tradycyjnie też po ceremonii kościelnej został na cmentarzu parafialnym oddany Pokłon Niepodległej, a towarzyszył mu montaż poetycki utworów Wandy Chotomskiej, Antoniego Słonimskiego, Tadeusza Różewicza, Tadeusza Kubiaka, Władysława Bełzy. Te utwory – tak różnych poetów z tak różnych epok! - wykonały Dobrochna Jędros, Antonina Czapla, Abril Szczepara, Maria Gajda, Anna Gryz, Klaudia Serafin, Amelia Kowalewska, Maja Ciszewska – Zespół Teatralny MOK „Centrum”. Wokalnym recitalem popisała się Olimpia Karbownik.

Był to także 30 rok, gdy huciana orkiestra dęta (dziś CMC), pod dyrekcją Witolda Olszańskiego, towarzyszyła miejskim uroczystościom.

Złożono kwiaty pod pomnikiem Marszałka Piłsudskiego na Żabkach, gdzie na pamiątkowej tablicy wyryte są nazwiska zawiercian, wiernych Naczelnikowi, walczących u jego boku o Niepodległą.

Wieczorem, pod Pałacykiem Szymańskiego, odbył się koncert pieśni patriotycznych, w którym uczestniczyli mieszkańcy miasta, a którego koryfeuszem byli członkowie Chóru „Tutti”.

Józef Piłsudski napisał znaczące słowa: „Polacy chcą niepodległości...” Dziś te słowa nas łączą tak samo mocno, jak w 1918 roku! I niech tak pozostanie w 102., 103., i następne rocznice.

 

Najnowsze aktualności